آرسنیک در آب شرب

آرسنیک عنصری طبیعی است که با علامت اختصاری AS وعدد اتمی 23که در دو فرم آلی ومعدنی وجود داردبا قرارگرفتن آرسنیک در معرض حرارت به اکسید آرسنیک تبدیل می شود که بسیار سمی است .آرسنیک وترکیباتش به صورت مرگ موش ،حشره کش ، علف کش و آلیاژهای مختلف مصرف می شوند .حساسیت ها روی عنصر آرسنیک زمانی افزایش یافت که سازمان بهداشت جهانی آن را به عنوان عامل سرطان زا معرفی کرد.
دستگاه آب شیرین کن

حد مجاز آرسنیک در آب آشامیدنی مطابق استاندارد1053در ایران،کمتر از 0/01میلی گرم در لیتر (10میکروگرم در لیتر)معرفی شده است .در بررسی های انجام شده آب های آلوده به آرسنیک سبب سر طان های کلیه ،مثانه ،ریه وپوست می گردد.
آرسنیک از طریق نفوذ فاضلاب های صنعتی با آرسنیک بالا به آب های زیر زمینی وسطحی ویا عبور آب از خاک هایی که دارای آرسنیک بالا هستند سبب آلوده شدن آب می گردد.125 میلی گرم دز کشنده آرسنیک برای انسان است تشخیص آرسنیک درآب به راحتی امکانپذیر نیست وتنها راه تشخیص آن از طریق  آزمایش شیمیایی می باشد
روش های اندازه گیری آرسنیک
1-    اندازه گیری آرسنیک به صورت هیبرید یا دستگاه جذب اتمی
2-    اندازه گیری کل آرسنیک به روش اسپکترومتومتری با نقره دی اتیل دی تیو کاربامات
3-    اندازه گیری میزان آرسنیک در آب به روش یدومتری
4-    اندازه گیری میزان آرسنیک به روش ولتامتوپلاروگرافی
آرسنات های کلسیم ،مس،سرب،پتاسیم وسدیم،تری اکسید آرسنات،ترکیبات معدنی آرسنیک هستند .فعل وانفعالات بیوشیمیایی سبب آرسنیک معدنی به منو،دیوتری میتل آرسنیک می شود.آبزیانی چون جلبک ها این تغییرات را جذب می کتتد وبعدبه زنجیره غذایی انتقال می دهند.
از ترکیبات آرسنیک آلی در محیط های آلی می توان به دی متیل آرسنیک ،آرسنیک سه ظرفیتی ،آرسنیک پنچ ظرفیتی ،منو متیل آرسنیک اشاره کرد.

راه های حذف آرسنیک از آب آشامیدنی

دستگاه اسمز معکوس
1-روش تبادل یونی:
رزین های حذف آرسنیک با انجام فرآیندهای فیزیکی وشیمیایی سبب حذف آرسنیک می شود.در واقع طی عبور آب از بستر رزین تبادل یونی بین 2 فاز مایع وجامد صورت می گیرد.
2-انعقاد وشناور سازی با هوای محلول :
در روش شناور سازی با هوای محلول به همراه استفاده از منعقد کننده های پلی آلومینیوم کلراید،وسولفات آلومینیوم امکانپذیر است.آزمایشات نشان داده در آب هایی که از غلظت بالای آرسنیک برخورداراست،منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید قدرت حذف بالاتری دارد.
3- روش نانو فیلتراسیون:
این روش در کشورهای پیشرفته جهت حذف آرسنیک بسیار متداول است
3-1 غشاء های نانوفیلتراسیون: غشاء های نانو از جنس پلیمری وسرامیکی می توانند حذف آرسنیک را تا 90درصد از آب شرب انجام دهند.این غشاها در مقایسه با غشاء های RO به فشار کمتری جهت جدا سازی آرسنیک نیاز دارند که می تواند به عنوان یک حسن در نظر گرفته شود.
3-2 نانو ذرات آهن
این روش بیشتر مورد توجه سازمان های محیط زیست قرار گرفته است. با توجه به اینکه آرسنیک سبب آلودگی آب های زیر زمینی در ابعاد وسیع می شود وحذف آن از طریق روش های مرسوم امکانپذیر نمی باشد.بنابراین محققان محیط زیست نانو ذرات  آهن صفر ظرفیتی جهت حذف آرسنیک مورد استفاده قرارداده اند،این نانو ذرات آرسنیک را در آب از طریق اکسیداسیون واحیا ،همچنین جذب سطحی کاهش می دهد.
3-3نانو ذرات هیبریدی
این روش رزین های تبادل یونی هستند که با مواد نانو بهبود یافته اند.در واقع رزین های پلیمری تبادلگر آنیونی که حاوی ذرات اکسید فلزی هیدراته مانند
TI(IV)،Zr(IV) ،ّFe( III)،َAL(III) 
هستند طیف وسیعی از کاتیون ها وآنیون های فلزی حد واسط را به آسانی جذب می کنند.در این روش رزین های حاوی نانو ذرات اکسید آهن هیدراته
(HFO) جهت حذف آب استفاده می شوند.
4-روش اسمز معکوس
بررسی ها روی غشاهای مختلف NF،UF،RO نشان داده است که غشا ء اسمز معکوس با بیش از 99درصد حذف بالاترین راندمان را در حذف آرسنیک دارد.
آزمایشات صورت گرفته روی چگونگی حذف محلول آرسنات سدیم توسط غشاء اسمز معکوس با مدول های مار پیچ از جنس پلی آمید،نشان داد افزایش دما سبب افزایش در روند حذف وکاهش PH  به دلیل شکل یون های آرسنات سبب کاهش نسبی راندمان حذف می گردد.
دستگاه فاضلاب
سیستم ضد عفونی آب